maandag 5 november 2012

TEAM ANATOMIE, dit is geen teamwerk...

Ingelast artikel nav AD stuk "Poten af van onze mensen, NS directeur roept reizigers op personeel te helpen bij agressie" van 3 nov. j.l.

Echt gebeurt...

Een tijdje terug zat ik tussen Leiden en Amsterdam in de trein in een s t i l t e  c o u p e. Het fijne van dergelijke coupe's is dat het er stil is en je rustig kunt lezen, studeren of wegdommelen. Bij de eerste stop te Haarlem verandert de rust. Er komt een drietal oost europeese mannen binnen, één met gitaar en speelt er rustig een vrolijk deuntje. Eén van hen komt langs met een pet en verlangt dat er wat muntgeld in wordt gegooid...Ik weiger en zeg dat het een stilte coupe is en ik niet zit te wachten op live muziek. Verder niks aan de hand. Paar tellen later komt er een russisch sprekend stel tegenover mij zitten en beginnen luid te praten. Ik maak even contact en vraag of ze beneden willen zitten 'please talk downstairs'. Ze doen of ik gek ben en praten vrolijk door...Niet veel later komt er een groepje jongens binnen met antilliaans accent en nemen plaats. De (1 ste) klas coupe is nu vol...Ik draai me om en vraag netjes of ze stil willen zijn, het is immers een stilte coupe....Mogen jullie raden wat er gebeurde....

Enfin

Tot op zeker moment is de coupe een ruimte met losse individuen. Ze doen niets anders dan verplaatsen van A naar B. De ruimte veronderstelt een stilte coupe te zijn, dus als iemand luidruchtig is of mogelijkerwijs niet weet dat er stilte wordt gewenst, dan is feedback op zijn plaats.
Ik geef feedback op basis van die gedragsregel in de stilte coupe. Mijn verzoek werd echter niet gewenst. Het antwoord van de jongeman was "fuck op man! , jij moet je niet met mij bemoeien, je hebt geen respect man....". Ze zitten daar toch ook ook te kletsen (wijzend naar het russische stel...). Pffff, denk ik.

OK..., sta je daar met al je coachvaardigheden..., in je eentje. De rest kijkt wat verschrikt op en draait daarna terug met een blik naar buiten of naar een boek. Eén persoon springt gelukkig bij. "We gaan hier geen discussie hebben over respect", het zou hier stil moeten zijn". zegt ie. Waarop de jongen nog agressiever wordt. De hele coupe kijkt nu mee. Ik vraag om steun, want ik wil liever wat support. De jongemannen zien dat als een bedreiging en raken wat opgefokt. Ik krijg geen steun...De medereizigers, inclusief russisch stel zijn in zekere zin allemaal ineens betrokken. Iedereen luistert en voelt de spanning. Ik besef dat het zomaar zou kunnen escaleren. Mijn adrenaline nivo zit in het rood....Ik ben gewend om patronen te doorbreken en het Hier en Nu bewust te hebben, dus besluit met "de stilte is nu wel ver te zoeken, ik leg me erbij neer, You Win en goede reis". Ik ga terug naar mijn zitplaats en de jongens genieten de rest van de reis nog na van hun 'overwinning'. De hele coupe luistert mee...., niemand doet iets....(lees hier ook mijn artikel over diffuse verantwoordelijkheid, waar dit eigenlijk over gaat). Het is nog een klein stukje tot Amsterdam CS...Het omroepbericht in de trein doorschalt de stilte en maakt de medereizigers alert op wat reizigersinformatie. De jongemannen lachen en praten in verder onverstaanbare taal.

Respect

Ik stap uit om over te stappen en een man komt naast me lopen...Hij zegt "knap gedaan man, maar dat heeft geen zin met die gastjes". Ik vertel hem vervolgens dat ik hetzelfde ooit heb meegemaakt met een ouder echtpaar in de trein Leeuwarden-Utrecht (die rit duurde wat langer), die ook begonnen over respect voor ouderen....Wat minder agressief welliswaar, maar niet erg volwassen.        

Een groep losse individuen in een treincoupe..., soms is het wel handig als je het gevoel hebt er niet alleen voor te staan. Dit was geen teamwerk.



Bron plaatje van http://grafischmateriaal.wordpress.com/2011/10/28/overig/xxxl_ns_vector/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten